Tijd om afscheid te nemen...
Door: Allen
Blijf op de hoogte en volg Juliënne
06 Oktober 2017 | Canada, Vancouver
Met een koude neus, maar een prachtige ochtend werden we wakker aan het Kootenay Lake. Coen was eerder al aan het vissen geslagen, en kwam na een telefoontje terug om te ontbijten. Na het ontbijt liepen Klazina en Juliënne de Grassland trail, en kwamen langs alle dode zalmen, die Coen eerder die ochtend al gezien had. Bij de zijrivier van het lake, was een hele plas met alle dode zalmen bij elkaar, plus allemaal vogels. Wat stonk het daar! Hier hebben de beren hun maag wel kunnen vullen, maar wij hebben ze niet gezien. Nadat Jan en Coen hadden ge-sanidumpt kwamen ze ook nog even kijken bij die plas.
Onze volgende stop was in Nelson, waar we per nostalgisch treintje een ritje maakte van 20 minuten en terug liepen langs het water. Richting Osoyoos veranderde het landschap, van groen en bossen naar droge stukken gras. We klommen en dalen (gelukkig deed de auto dit voor ons), en maakten verschillende kiekjes. We kwamen in t pikkie donker aan bij campground Nk’mip. Even een belletje en we wisten ons plekje, nog dichter bij t water dan eerder. Onder het genot van het geluid van kabbelend water aten we uiteindelijk om half 9!
Na een goed nachtje konden we in het licht zien waar we hadden gestaan, prachtig. Het waaide wel behoorlijk, maar ook vandaag zouden ze zon en een lekkere temparatuur opgeven. En dat was ook zo! We bezochten enorme telescopen, waarvan de grootste een diameter van 26 meter heeft. Hier worden alle signalen vanuit de ruimte onderzocht. Wat een reusachtige dingen, en zo bijzonder hoe het hele heelal in kaart kan worden gebracht. Daarna dachten we een bezoek te brengen aan watervallen in het dorp Okanagan Falls, maar het bleek dat hier helemaal geen watervallen zijn! We vervolgden onze weg richting Princeton, en liepen daar een rondje door het dorp. Nog even bij de Save on Foods de laatste boodschapjes doen, en kwamen uiteindelijk aan in Hope. Ook hier is een slide, aardverschuiving, zichtbaar die in 1965 heeft plaatsgevonden. Indrukwekkend!
Donderdag maakte we nabij Hope nog een laatste wandeling naar de Othello tunnels, hier lag tot 1961 een spoorlijn, maar doordat meerdere malen het spoor werd vernield door steen en sneeuwlawines, werd dit opgeheven. Prachtig hoe de tunnels zijn gehouwen, en hoe de natuur zich daar een weg doorheen baant. En voor de laatste keer maakten we een prachtige trail, door wat het leek het oerwoud. En wat een mooi weer hadden we, 21 graden! We werden wel verwend zo'n laatste dag. In Abbotsford stopten we bij de Winery waar we wat wijn proefden, maar dat viel ons tegen. Wel kochten we daar zelfgemaakte fudge, die we zelfs nog niet aangebroken hebben. Dus wie weet, als je een keertje op de koffie komt…
Ons laatste nachtje was in Vancouver. Wat een mega stad, opnieuw iets wat we niet uit kunnen drukken. Miljoenen, miljoenen. We wilden in de stad een hapje ergens eten, omdat het ook ons laatste avondje was dus sjeesten we met onze RV door de stad, maar waar we niet over hadden nagedacht.. Parkeren was een ramp, dus reden we terug en belden een taxi. 4 keer over de Lions Gate Bridge, en een geweldig gezicht. We hadden een kostelijk maaltje, in een prachtig 4-sterren restaurant met een berg keuze in (Belgisch) bier en wijn. Super lekker gegeten! Nu, na ons laatste nachtje in de camper, moeten we deze weer inleveren en worden we naar het vliegveld gebracht.
Dag lieve mensen,
Dag schitterende natuur,
Dag mooi land.
We zullen je missen!
Onze volgende stop was in Nelson, waar we per nostalgisch treintje een ritje maakte van 20 minuten en terug liepen langs het water. Richting Osoyoos veranderde het landschap, van groen en bossen naar droge stukken gras. We klommen en dalen (gelukkig deed de auto dit voor ons), en maakten verschillende kiekjes. We kwamen in t pikkie donker aan bij campground Nk’mip. Even een belletje en we wisten ons plekje, nog dichter bij t water dan eerder. Onder het genot van het geluid van kabbelend water aten we uiteindelijk om half 9!
Na een goed nachtje konden we in het licht zien waar we hadden gestaan, prachtig. Het waaide wel behoorlijk, maar ook vandaag zouden ze zon en een lekkere temparatuur opgeven. En dat was ook zo! We bezochten enorme telescopen, waarvan de grootste een diameter van 26 meter heeft. Hier worden alle signalen vanuit de ruimte onderzocht. Wat een reusachtige dingen, en zo bijzonder hoe het hele heelal in kaart kan worden gebracht. Daarna dachten we een bezoek te brengen aan watervallen in het dorp Okanagan Falls, maar het bleek dat hier helemaal geen watervallen zijn! We vervolgden onze weg richting Princeton, en liepen daar een rondje door het dorp. Nog even bij de Save on Foods de laatste boodschapjes doen, en kwamen uiteindelijk aan in Hope. Ook hier is een slide, aardverschuiving, zichtbaar die in 1965 heeft plaatsgevonden. Indrukwekkend!
Donderdag maakte we nabij Hope nog een laatste wandeling naar de Othello tunnels, hier lag tot 1961 een spoorlijn, maar doordat meerdere malen het spoor werd vernield door steen en sneeuwlawines, werd dit opgeheven. Prachtig hoe de tunnels zijn gehouwen, en hoe de natuur zich daar een weg doorheen baant. En voor de laatste keer maakten we een prachtige trail, door wat het leek het oerwoud. En wat een mooi weer hadden we, 21 graden! We werden wel verwend zo'n laatste dag. In Abbotsford stopten we bij de Winery waar we wat wijn proefden, maar dat viel ons tegen. Wel kochten we daar zelfgemaakte fudge, die we zelfs nog niet aangebroken hebben. Dus wie weet, als je een keertje op de koffie komt…
Ons laatste nachtje was in Vancouver. Wat een mega stad, opnieuw iets wat we niet uit kunnen drukken. Miljoenen, miljoenen. We wilden in de stad een hapje ergens eten, omdat het ook ons laatste avondje was dus sjeesten we met onze RV door de stad, maar waar we niet over hadden nagedacht.. Parkeren was een ramp, dus reden we terug en belden een taxi. 4 keer over de Lions Gate Bridge, en een geweldig gezicht. We hadden een kostelijk maaltje, in een prachtig 4-sterren restaurant met een berg keuze in (Belgisch) bier en wijn. Super lekker gegeten! Nu, na ons laatste nachtje in de camper, moeten we deze weer inleveren en worden we naar het vliegveld gebracht.
Dag lieve mensen,
Dag schitterende natuur,
Dag mooi land.
We zullen je missen!
-
06 Oktober 2017 - 20:32
Leo:
Hele goede reis lieverds!!! Hopefully seeyousoon X -
07 Oktober 2017 - 07:47
Jantje:
Wat een verhalen, mooi hoor. Welkom thuis -
07 Oktober 2017 - 09:09
Esmeralda:
Goede reis terug -
07 Oktober 2017 - 10:39
Ilona:
Goede reis terug!!! -
07 Oktober 2017 - 14:05
Janneke:
Veilig en goede reis.. -
07 Oktober 2017 - 15:03
Ed Groeneveld:
Blijft een mooi land, en beng blij dat we het ook gezien hebben.goeie vlucht naar huis toe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
