Lest best!
Door: Juliënne
Blijf op de hoogte en volg Juliënne
19 November 2014 | Nederland, Ouddorp
Nu we een week terug zijn van vakantie, word het toch wel eens tijd om een eindverslag te tikken van de laatste dagen in Zuid Afrika. De laatste dagen van ons verblijf in Houtbay, vlakbij Kaapstad waren onvergetelijk en zullen ook niet snel meer uit ons geheugen verdwijnen. Het is nog bijzonder dat we hier thuis zijn gekomen en niet van het puntje van Afrika zijn gewaaid! Vorige week maandag bezochten we 's ochtends namelijk Cape Point en Kaap die Goeie Hoop. Na een tocht door een natuurgebied kwamen we aan bij Cape Point. Er stond beneden al veel wind, en bovenop gekomen begrepen we onmiddelijk waarom er hier zoveel schepen zijn vergaan. Bovenop de punt staat een vuurtoren, waar we naar toe liepen. We moesten onze bril goed vasthouden, anders lag deze nu ergens in de Atlantische of Indische Oceaan. Gelukkig staat hij nog op onze neus, en kunnen we de euro's in onze zak houden. Beneden aan aten en dronken we wat in het restaurant. Daar stond volgens de medewerkers weinig wind, maar een windvlaag zorgde er wel voor dat van een tafeltje achter ons het placemat inclusief het bestek wat erop lag er af waaide. 's Middags bezochten we het Goeie Hoop huis waar het sponsorkindje van Coen en mij woont. Ik had gevraagd of ik haar mocht opzoeken en die toestemming kreeg ik. We kregen eerst een rondleiding door het huis en wat informatie. In de baby room was R. te vinden. Een klein meisje, met grote ogen. Eerst was ze verlegen, maar daarna wilde ze mij niet meer loslaten! De andere kinderen in de kamer vroegen ook om aandacht, en ze wilden bijna allemaal bij ons zitten. We knuffelden ze helemaal plat, totdat het tijd werd om weer weg te gaan. Ze moesten in bad en zouden daarna gaan eten. Vanaf daar reden we gelijk door naar de haven van Houtbay, waar we een maaltijd naar binnen werkte. Het bleef maar waaien en het zicht naar buiten toe was beperkt doordat de raampjes van het restaurant helemaal aangetast waren door het water en het zout.
Na ons laatste nachtje in het huis wat men Karrad had genoemd te hadden geslapen, pakten we onze koffers in. We gebruikten de lunch buitenshuis, en genoten nog even van het luxe, dat we zelf geen eten hoeven klaar te maken. Om 12 uur kregen we een rondleiding door de townships (de huisjes met golfplaten daken), dat we 's ochtends hadden geregeld. Onze gids was zelf ook opgegroeid en leefde nog steeds in de township die wij bezochten. Deze township bestond uit 50000 mensen, maar de grootste bestaat uit 1,2 miljoen mensen. De meeste mensen die hier leven, gaan nooit meer weg ook al hebben ze een hele goede baan. Dan maken ze mooie huizen, die ze aan de rand van zo'n township zetten. Daarmee willen ze laten zien dat je het kan maken, door te leren en te werken. Er stonden verschillende containers, zo iets als de containers in de Rotterdamse havens. Onze gids vertelde dat daar maximaal 12 mensen in leven! Meestal 2 gezinnen. De mensen hier moeten voor hun eigen hachje zorgen, en starten daardoor kleine winkeltjes. De mannen kregen in een krotje zelfgemaakt bier uit een blik waar ongeveer 5 liter in gaat. We bezochten een vrouw in een golfplaten huisje, die voor de begrippen een groot huisje had met een mini keukentje, woonkamertje en slaapkamertje. Zij leeft samen met haar man en 2 kinderen in dit mini huisje, waar het zomers erg warm word en 's winters heel koud! Dan gaan je ogen wel weer open, en denk je aan alles wat wij tot onze beschikking hebben. Wat ga je dan opnieuw alles waarderen. Na twee uurtjes waren heel wat wijzer geworden. Om 4 uur moesten we pas op het vliegveld zijn, dus reden we nog even naar Somerset West waar we op het strand de laatste zonnestralen meepakten en nog goed verkleurden! Onze vakantie zat er nu echt op.. wat hadden we genoten van alles om ons heen; de natuur, de cultuur, de mensen en ook niet te vergeten: het eten...!
Bedankt voor alle reacties van iedereen op onze blog en het meeleven! Het was een fantastische tijd, en gelukkig mochten we ook weer vorige week woensdag om half 11 in goede gezondheid landen in Nederland. Het is nog flink wennen hier, de kou, het gehaaste leven.... maar deze herinnering neemt niemand meer van ons af.
P.s. Kijk even bij de vorige verslagen naar de foto's, want nu we weer goede internetverbinding hebben zal ik er wat foto's bijplaatsen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley